آیا واقعا کار نیست؟

یکی از معضلاتی که همیشه جزو بحث های روزه موضوع بیکاریه، کلی جوان تحصیلکرده داریم که از دانشگاه اومدن بیرون و از نبودن کار می نالن،ازین جنس حرف ها که کار نیست، اوضاع خرابه، این چه وضعشه و … که زیاد شنیدیم.

اما چیزی که من به تجربه دیدم عکس این موضوعه، همیشه در هر جایی کار کردم جذب نیروی جدید وجود داشته ولی مشکلی که در هنگام جذب نیروی جدید داشتیم نبودن آدم کاربلده، فرد از دانشگاه فارغ التحصیل میشه، چه با مدرک لیسانس یا فوق لیسانس و در مدت تحصیل در حالت خوبش فقط در حال درس خوندن بوده، در حالت بدش هم مشغول گذران وقت به بطالت و در این مدت نه کاری کرده و نه چیزی یادگرفته بعدش هم که درسش تموم شده تازه به این فکر افتاده که دنبال کار بره.

در طی مصاحبه هایی که با افراد میگذاریم با دو گروه بیشتر مواجه میشیم،گروه اول کسانی هستن که کلا زیاد به چیزی اهمیت نمی دن، معمولا نصف مصاحبه هایی که زمان ست می کنیم افراد نمیان یعنی مثلا امروز با فرد تماس می گیریم برای فردا قرار مصاحبه میگذاریم بعد نمیاد بدون اینکه اطلاعی بدن، وقتی هم تماس گرفته میشه باهاشون که چرا نیومدن معمولا یا جواب نمیدن یا بهونه هایی مثل دوری راه رو میارن ولی تهش به این می رسین که طرف حال نداشته بیاد مصاحبه و خواب رو ترجیح داده.

گروه دوم افرادی هستن که تازه از دانشگاه فارغ التحصیل شدند، فرد فقط یه مدرک گرفته و در کنار اینکه هیچ تجربه کاری نداره حتی در رشته ای هم که تحصیل کرده دانش چندانی نداره که در خیلی موارد این موضوع با آموزش قابل حله ولی نکته ای که هست فرد در اول کار و بدون هیچ تجربه کاری قبلی و به صرف داشتن مدرک لیسانس یا فوق لیسانس انتظار حقوق بالا رو داره و در نتیجه خیلی راحت کار رو قبول نمی کنه. بعد همین فرد شروع می کنه به غرغر کردن و از نبودن کار و وضع اقتصادی گله می کنه، درسته شاید در حوزه های اقتصادی در سطح کلان دچار مشکلاتی باشیم ولی بعضی چیزا به خودمون بستگی داره و نباید سعی کنیم با پیدا کردن مقصر و انداختن مشکلات به گردن افراد دیگه خودمون رو راضی و توجیه کنیم.

البته دور از انصافه اگه بگیم همه اینجورین، افرادی هم هستن که اهل تلاش و زحمتن و افراد اینجوری همیشه کار مورد علاقشون رو پیدا و در اون مسیر پیشرفت خواهند کرد، ولی چندتا نکته ی کاملا تجربی که اگه در اول راهین و به دنبال کار به نظرم باید بهشون توجه کنین ایناست :

۱)سعی کنین توقعاتتون رو در ابتدای کار پایین بیارین، پول رو در الویت اول تون قرار ندین، مهم ترین نکته اینه که کار یاد بگیرین و برای خودتون رزومه درست کنین حتی اگه شده کارآموزی کنین، به مرور که کار رو یاد گرفتین و کم کم برای خودتون رزومه درست کردین خود به خود به همون نسبت هم حقوق و مزایاتون افزایش پیدا می کنه.

۲)علاقه داشتن به کاری که انجام میدین خیلی مهمه، در همون ابتدای کار به دنبال شغلی برین که احساس می کنین دوسش دارین، اگه کارتون رو واقعا دوست داشته باشین دیگه هیچ چیزی براتون سخت نخواهد بود و مسیر پیشرفت رو سریع تر طی خواهید کرد.

۳)از همین ابتدا مسیر شغلی تون رو مشخص کنین و هی ازین شاخه به اون شاخه نپرین، همونطور که گفتم بعد از پیدا کردن شغل مورد علاقه تون سعی کنین تا جایی که می تونین در اون عمیق بشین و در مسیر متخصص شدن در اون پیش برین و این موضوعیه که از همون ابتدا باید بهش توجه کنین.

۴)روحیه یادگیری رو در خودتون تقویت کنین، همیشه یادگیری جزو الویت های اول تون باشه و برای اون مشتاق باشین، سرعت پیشرفت در افرادی که این روحیه رو دارن چند برابر سایر افراده.

کار همیشه هست به خصوص برای آدم کاربلد و بیکاری ما نتیجه کم کاری و تلاش نکردن خود ماست، قبول دارم که در ابتدا شاید پیدا کردن کار سخت باشه ولی با کم کردن توقعات و تلاش زیاد این موضوع هم قابل حله. صبور باشین، موفقیت یهویی و بدون زحمت اتفاق نمیوفته ، برای اینکه بتونی موفق شی خیلی سختی ها و ناملایمتی های زیادی رو باید تحمل کنی، تلاش و پشتکار همراه با توکل به خدا همیشه جواب میده، زحمت بکشین و مطمئن باشین که نتیجه اش رو می بینین.

-مطالب پیشنهادی بیشتر :

۱)برنامه نویسی،برون سپاری یا استخدام؟

۲)آگهی استخدام یا آگهی برده داری؟

۳)جلسات لعنتی وقت تلف کن