مسئولیت پذیری نیمه گمشده این روزهای ما

مسئولیت پذیری موضوعی که در ایران زیاد بهش اهمیت داده نمیشه ، از کودکی تا بزرگسالی از مدرسه گرفته تا دانشگاه، خدمت سربازی و کار،همه جا به جای آموزش مسئولیت پذیری دو در بودن و پیچوندن رو یاد میگیری، مسئولیت پذیری به جای اون که یه ارزش محسوب بشه اون فرد مسئولیت پذیر هم از طرف بقیه مورد سرزنش قرار می گیره و پیچوندن و دو در بودن نماد زرنگی و باهوشی تلقی میشه و این افراد به ظاهر زرنگ پز این قضیه رو هم به بقیه میدن و جالب تر اینکه به به، ایول و دمت گرم دوستان و اطرافیان رو هم دریافت میکنن.

از این افراد اطرافمون هم زیاد داریم و دیدیم،در دانشگاه افرادی که باهاشون هم گروه شدیم ولی کمکی نکردن و پروژه رو مجبور شدین خودتون انجام بدین،همکاری که کار و مسئولیت خودش رو انجام نداده و شما مجبور شدین انجامش بدین،هم خدمتی که به جای اینکه بیاد برای تعویض پاس نگهبانیش خوابیده و شما مجبور شدی به جاش وایستی و کلی مثال دیگه که همه مون کم و بیش درگیرش بودیم.

بدی این موضوع اینه که باعث میشه افرادی هم که مسئولیت پذیرن هم خسته و دلسرد بشن و اون ها هم به فکر پیچوندن کارهای بیوفتن ، اتفاقی هم که میوفته جامعه به مرور پر میشه از افرادی که در حال انجام ندادن وظایفشون هستن و وقتی افراد در هر جایگاه و مقامی کارشون رو درست انجام ندن روز به روز اوضاع بدتر و پیشرفتی حاصل نخواهد شد.

تفکر مسمومی هم که ایجاد میشه اینه که همه دارن می پیچونن من چرا نپیچونم ، که تفکر غلطیه،همه مینالیم ازین که اروپا رو ببین وضع ما رو ببین، چرا ما جهان سوم ایم ، چرا اوضاع هر روز بدتر میشه و همه این ها رو هم می گردیم دنبال مقصر ، میندازیم تقصیر مسئولین ، مدیرمون و هر کس دیگه ای که خودمون رو قانع کنیم ولی در اصل مقصر خودمونیم و نمیخوایم قبول کنیم ، اگه هر یک از ما بدون توجه به اینکه بقیه چیکار می کنن وظایف خودمون رو درست انجام بدیم مطمئن باشین تغییرات مثبتی اتفاق خواهد افتاد.

اگه انسان مسئولیت پذیری هستی نباید دلسرد و خسته بشی، تو در حال انجام کار درستی ، این بقیه ان که باید خودشون رو با تو وفق بدن و مسئولیت پذیری رو یاد بگیرن، میدونم کار سختیه خودم هم زیاد بابت این موضوع اذیت شدم ولی نتیجه مسئولیت پذیریم رو دیدم و به این رسیدم که آدمای دو در فکر میکنن که خیلی زرنگن ولی معمولا پیشرفت چندانی ندارند.

شما نتیجه مسئولیت پذیری رو ممکنه خیلی دیر ببینی ولی مطمئن باش حتما می بینی و گاهی همین موضوع افراد درجه یکی رو باهات آشنا می کنه که بعدها خیلی بهت کمک خواهند کرد.

نکته آخر اینکه از صمیم قلب به این باور دارم که راه در جهان یکی است و آن راه راستی است و انجام کار درست هیچ موقع اشتباه نیس حتی اگر بابتش مورد سرزنش و اذیت قرار بگیری.